Het eiland heeft nu wel een naam: het Regenboogeiland. Het heeft een eigen vlag en een eigen volkslied, maar het heeft nog altijd geen president of premier en ook geen regering. Carolus, die zich zo’n beetje de arm der wet voelt, wil nu toch eens weten wie er de baas is. Niemand lijkt het te weten. Daar komt regelrecht herrie van, dus stelt Carolus voor om verkiezingen te houden. En zo gebeurt het ook: verkiezingen! Net zoals dat, ver beneden Regenboogland, ook af en toe gebeurt in ons eigen Belgeland. Met verkiezingsaffiches, speeches, reclamefolders en akkoordjes. Iedereen is kandidaat!
