มหากาพย์แห่งความเวทนา สู่ความยิ่งใหญ่ของ "พระพุทธเจ้า มหาศาสดาโลกพระเจ้าสุทโธทนะ" กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งกรุงกบิลพัสดุ์ เป็นพระบิดาของเจ้าชายสิทธัตถะ อยากมีทายาทมาก จึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้พระมเหสีมีประสูติกาล เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะ ประสูติ ก็ทรงมุ่งหวังให้พระโอรสได้เป็นมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ จึงให้เจ้าชายร่ำเรียนวิชาการรบ กวาดต้อนคนเจ็บคนแก่ออกจากเมือง เพื่อสร้างปราสาท 3 ฤดู ให้เจ้าชายมีแต่ความสุข ไม่พบเจอความทุกข์ใดๆ ทว่าสุดท้ายแล้วก็ต้องทรงโทมนัส เมื่อเจ้าชายหนีออกผนวชจนได้ และทรงรู้สึกอัปยศ อดสู เมื่อคิดว่าการบิณฑบาตของพระพุทธเจ้า คือ การขอทาน แต่เมื่อพระเจ้าสุทโธทนะได้ทรงสดับรับฟังพระธรรมเทศนา ก็ทรงเกิดความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนา บรรลุพระโสดาบัน ประกาศตัวเป็นอุบาสก ก่อนจะบรรลุพระอรหัตผลนิพพาน ในกาลต่อมา
