Rok 1345, Wielkanoc. Od trzech miesięcy Kazimierz oczekuje na przybycie cesarza. Mimo braku wieści, nie opuszcza go dobry humor. Wkrótce Przybysław donosi mu, że wojewodzie kaliskiemu udało się uwięzić Karola Luksemburskiego. Król zastanawia się, jak wiele dla czeskiego władcy warte jest życie jego syna. Korzystając z okazji, Kazimierz wstawia się u ojca Heleny za oddanym mu Guncelem. Wylicza Przybysławowi liczne zasługi rycerza. Jagna wraca na Wawel. Jej uczucie do medyka jest jeszcze silniejsze, co zasmuca Spytka. Mężczyzna miał bowiem nadzieję, że córka zapomni o ukochanym Karlu. Katarzyna postanawia pomóc Spytkowi. Tak manipuluje rozmową z Agnieszką, że księżna godzi się, by Jagna zamieszkała na dworze w Świdnicy. Bolko czuje, że następna wojna jest nieunikniona. Ma żal do Kazimierza o jego nieroztropne działania. Nikel odkrywa przed Rudigerem swoje prawdziwe oblicze. Okazuje się, że sprzyja Czechom.
