Barbara choruje na stwardnienie zanikowe boczne. Jest przykuta do łóżka. Gdy jej mąż wyjeżdża, do Barbary przyjeżdża jej córka. Martyna opiekuje się mamą – pielęgnuje ją, gotuje, karmi. Barbara porozumiewa się z nią poprzez ruchy gałek ocznych. Martyna litera po literze odczytuje słowa. Obie łakną tych rozmów, przeczuwając, że ich wspólne dni są policzone.
