Jan Švankmajer za pomocą teatru kukiełkowego obrazuje ludzkie słabości. Tu na przód wysuwają się: chciwość i nieumiejętność porozumienia. Gdy dwie, dotąd żyjące w zgdodzie, kukiełki pokłócą się, ich z z pozoru błahy konflikt z czasem przeradza się w destruktywne, fizyczne zniszczenie. Ten akt agresji może zakończyć się tylko w jeden sposób...
