Na een lange ballingschap in Venezuela keert filmmaker Mario Handler terug naar zijn land, Uruguay. Daar is de dictatuur nog steeds aanwezig in de media, de publieke opinie en in de herinnering van mensen. De regisseur vindt dat hij iets verschuldigd is aan de kameraden, degenen die het land niet konden verlaten. Deze schuld vertaalt zich in poëzie, zwarte humor en geweten, in een scherpe en accurate sfeer van deze donkere tijd van Uruguay.
