Pauline Kael (1919-2001) was ongetwijfeld een van de grootste namen in de filmkritiek. Ze is geboren in Californië, schreef haar eerste recensie in 1953 en sloot zich in 1968 aan bij 'The New Yorker'. Geprezen om haar zeer eigenzinnige en pittige schrijfstijl en bekritiseerd vanwege haar subjectieve en soms meedogenloze recensies, was Kael's schrijven verfrissend en intens geworteld in haar ervaringen. van het kijken naar een film als lid van het publiek. Geliefd en gehaat in gelijke mate – geliefd door andere critici voor wie ze enorm invloedrijk was, en gehaat door filmmakers wier films ze vernielde – Kael vernietigde films die sindsdien klassiekers zijn geworden, zoals The Sound of Music, en was opgetogen over anderen, zoals Bonnie en Clyde . Ze was zich ook bewust van de voortdurende moeilijkheden voor vrouwen die in films en filmkritiek werkten, en vocht fel tegen seksisme, zowel in haar recensies als in haar media-optredens.
