Een uitvoering van 'Endgame' van Samuel Beckett, een toneelstuk waarin één keer niets gebeurt - in tegenstelling tot Becketts eerste toneelstuk 'Waiting for Godot' waarin twee keer niets gebeurt. Het is geen toneelstuk over schaken, in welke expliciete zin dan ook, maar het toont wel een lieve, zij het chagrijnige oude man in een vuilnisbak. Algemeen aanvaard als Becketts meest sombere toneelstuk - inderdaad, na zijn Engelse debuut in 1957 aan het Royal Court, grapte Olivier Todd van de TLS dat Waiting for Godot er uitzag als 'een vrolijke operette'. Beckett zelf omschreef het echter als 'de favoriet van mijn toneelstukken'. Hoewel het programma pas in 1991 werd uitgezonden, werd het in 1989 vóór de dood van Beckett opgenomen en kreeg het zijn zegen. Deze productie is vooral opmerkelijk omdat het de eerste volledige televisieuitvoering van het stuk is.