Η Αλεξάνδρα στέλνει την τελευταία της δημιουργία σε μια διεθνή έκθεση με θέμα την παρακμή, πεπεισμένη ότι θα αποδεχτούν το έργο της. Όταν λαμβάνει αρνητική απάντηση, είναι σίγουρη ότι αυτό οφείλεται στην προτίμηση των διοργανωτών στη ζωγραφική κι έτσι αποφασίζει να στείλει εκ νέου υποψηφιότητα με έναν πίνακα ζωγραφικής αλλά δυσκολεύεται στο θέμα. Μια βιντεοκλήση με τον Βαγγέλη την εμπνέει ότι ο συμπέθερός της αντιπροσωπεύει πλήρως την παρακμή και αποφασίζει να του φτιάξει το πορτραίτο. Με αφορμή τη συμφιλίωση μετά τα γεγονότα του καλοκαιριού, τους επισκέπτεται και τους λέει ότι θα ήθελε να του φτιάξει το πορτραίτο, χωρίς να αναφέρει τον πραγματικό λόγο που το χρειάζεται.
