Θερμό Καλοκαίρι του ’98. Ο “ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ” στα πάνω του… Ο ΣΗΜΙΤΗΣ στα κάτω του… Ήρθαν όμως τα πάνω – κάτω και οι δύο αφηρημένες έννοιες, δέσανε σα παστοκύδωνο. Έτσι προέκυψε ένα έργο Καράβι. “ΣημιΤΙΤΑΝΙΚΟΣ”. Το μόνο “έργο” Δημοσίου συμφέροντος που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα χωρίς… μίζα. Φτιάχτηκε αποκλειστικά από διάφανα παραδοσιακά αγνά επιθεωρησιακά υλικά… όπως είναι η σάτιρα, το γέλιο, το χιούμορ και η μουσική. Είναι ένα έργο που λέει τα σύκα - σύκα και τα σκάφη - σκάφη. Αναδομεί κάθετα… τις δομές της επιθεώρησης και βυθοσκοπεί οριζόντια τη σχιζοφρένεια του Νεοέλληνα σηματοδοτώντας βαθειά το “Είναι” και το “Φαίνεσθαι” του κοινωνικοπολιτικού μας “Γίγνεσθαι”.
